Verslag Paas Drive 2024

PAASDRIVE 2024 – door Erik Hoeksema

Op zaterdag 30 maart werd de Paasdrive gehouden. Hoge opkomst, 37 paren, naar speelsterkte verdeeld over drie lijnen. De stemming was uitstekend, er viel geen enkele wanklank en de arbiter hoefde niet in actie te komen. Tussendoor werden weer lekkere hapjes geserveerd door de mensen van de Harmonie. En natuurlijk, wat de boer niet kent dat vreet-ie niet maar zelfs ik val voor de onweerstaanbare charmes van een zeewier toastje met zalm!

Voor mij veel nieuwe gezichten in de C-lijn, opleiders Marjon en Herman verrichten daar uitstekend werk. Bij de prijsuitreiking zag ik de gezichten van Marjon en Herman een paar keer verheugd, ja zelfs een tikje ontroerd oplichten wanneer een van hun cursisten weer een mooie score had neergezet. Wij in de A moeten uitkijken: er komt een tsunami van jong talent op ons af rollen!

De C-lijn werd een prooi voor de zusjes Ellen en Ina Brand, met een monsterscore van 71,9%. De nummers twee, Erna en Richard Brenninkmeijer, deden daar met een percentage van 71,6 nauwelijks voor onder.

In de B-lijn niet zulke uitbundige scores. Hier ging het goud naar Ine Platvoet en Wiet van Gent met 56,25, een half procentje meer dan de nummers twee Marleen Dohle en Erna Visser.

In de A-lijn twee verrassende winnaars: Esther Steenbergen en Dick Kruimer! En dat ook nog met enorme overmacht: ze hadden maar liefst zeven procent voorsprong op de nummers twee.

Eigen schuld dikke bult – dan hadden Antoinette en ik de geheimen van onze goed scorende zwakke twee-openingen maar niet door moeten geven aan Esther en Dick. We worden tegenwoordig bestookt met onze eigen wapens!

Zelf moesten we heel veel verdedigen en zoals iedereen weet is tegenspelen veel lastiger dan zelf afspelen. Je mist de controle, je hebt het allemaal niet in eigen hand en vooral bij de start kan er heel veel mis gaan.

De lezer zal het ongetwijfeld herkennen, de tegenpartij heeft vier kleuren geboden en jij mag uit. Je hebt vier heren en je mag niet onder een heer uitkomen. Een situatie zo weggelopen uit een nachtmerrie. Catch-22.

Je wilt niet starten, maar je moet starten. Je wilt hier helemaal niet zijn maar er is geen ontsnappen mogelijk. Je krijgt het warm, je voelt zweetdruppeltjes op je rug prikken. Het besef dat je bij de uitkomst alles al kunt verpesten werkt verlammend. Verschrikkelijk, na lang aarzelen kom je tot de conclusie dat echt alles helemaal verkeerd kan zijn. Uiteindelijk doe je maar wat en ja hoor, het is weer de allerslechtste start. Vrolijke gezichten bij de buren, meewarige blikken van partner. De bridge-blues, bepaald niet mijn favoriete muziek!

Niettemin: een zeer geslaagd toernooi en dank aan de bridgecommissie voor de vlekkeloze organisatie!